Are We Just Friends? ( Chapter 11)

* MALL BONDING, THE GIRL OF HIS PAST AND HER FEELINGS *

" Weeee!"
"Hahahahaha"
"Dahan-dahan Em!"
"Uy, wait!"
" Faster!"
"Ahhhhh! Help! Nahahabol na ako!"
" Dee! watch out!"

"Emms!" sigaw ni DD. " Deeee, watch out!!!" babala ni MM. Pero hindi makagalaw si DD naka pin na siya sa kinatatayuan. BLAG!!!

Parehas silang napahiga. Nasa ilalim si DD at siya sa ibabaw nito.

" Are you okay guys?" tanong ni Bret. " Ems, Dee, okay lang kayo?" tanong ni Ann na itinatayo si MM. " I'm fine.... Dee, are you okay?!" bigla nitong tanong. Itinayo nito si DD.

" Yes. Kaya lang ang bigat mo pala!" pabirong sabi nito. " Ang yabang mo!" galit na sabi ni MM. PAK!!!

" Ouuuch! THAT REALLY HURTS!" biglang hinabol ni DD si MM sa skating rink. Pero MM managed to skate faster than him.

"Hahahaha! Ang bagal mo! Payatot!" dinidilaan pa nito si DD. Natatawa lang ang mga kaibigan sa inaasal ng dalawa. " MM, parang bata talaga siya diba?" Tanong bigla ni Ian. hindi niya nakita kung sino ang katabi.

" Oo nga. Nakakatawa silang dalawa pag ganyan." biglang sagot ng babae sa gilid nito.

" Ann, ikaw pala... Kala ko si Sam ang katabi ko kanina. Nag iskating na pala ulit. Hehe" napakamot pa ito sa ulo.

" Ano?! Kala mo ako si Sam?! Hindi ako lalaki noh!" hinabol nito si Ian. Si Ian naman tawa ng tawa. Natatawa ito sa reaksyon ni Ann.

Napansin ni DD na busy na ang lahat. Si Fretz at Bret magkasamang nag-i-skate. Si Sam mag-isang nag-i-skate. Si Ann hinahabol si Ian. Siya hinahabol niya si MM. Napatigil siya bigla. Imbis na mag-iskate pa diretso, sa kaliwa siya nag-iskate at sinundan si Ann.

Ng mahabol ito kinausap niya ito. " Why are you running after Ian?" curious nitong tanong.

"He thought I'm a guy!" mas bumilis si Ann para mas mahabol si Ian. Bago tuluyang makalayo, " Bye! goodluck sa paghabol mo kay MM!" pahabol nito.

Ng tignan ang paligid, hindi niya makita si MM. Napakamot siya sa ulo. " Where is she?" tanong niya sa sarili.

" Bret, Fretz, have you seen Emy-Ems?" tanong nito sa mga ito.

"Parang nakita kong lumabas eh..." Sabi ni Fretz. " Tsaka parang may kinakakausap." dugtong pa nito.

****
" Di mo sinabi na dito rin ang punta mo today?!" tanong ni MM sa babaeng kausap.

"Emy-Ems-" napatigil si DD. "Sorry may kausap ka pala. Sige-"

"Emy-Ems????"

" Teka Dee, pakilala ko sa'yo." pagpigil ni MM sa kanya. " Si Emily Reyes nga pala. Yung girl kanina sa school."

" Emily Reyes!"

" Emily, si DD." pagpapakilala ni MM.

" Nice to meet you DD." At bumalandra ang mga ngiti nito sa labi.

" You know you look like 1 of my friends before... I just can't figure it out..."

" Emily! Let's go!" tawag ng isang babae.

" Oh, its my mom. I need to go! Bye! See you tomorrow!" pagpapaalam nitong muli.

****
"Psst! Dee. Oy!" nag-iisnap si MM ng fingers sa mukha ni DD.

"Lashy boy of Dreamland! Go back to earth now!!!" naiinis na si MM.

" Oh, sorry." tanging nasabi ni DD sa kanya.

" Kanina ka pa tulala..."

****
" Bye!" pagpapaalam ni MM sa mga kaibigan. Sumakay na kasi ang mga ito sa sari-sariling sasakyan.

Sa bahay...

" Iha, kailangan na nating magprepare for your 18th birthday!" masayang sabi ng Tita Marie niya.

" Eh tita, 5 months pa po bago ang birthday ko." reklamo niya. " Mas mauuna pa nga ang birthday ni Dee eh..." dagdag niya.

" nakaplano na yung birthday niyan. Dapat yung iyo naman." pagpipilit ng Tita niya.

"Tita next month na lang natin pag-usapan ang birthday ko. Malayo pa naman eh..."pangungumbinsi nito.

" Haizt. O siya sige. Parehas talaga kayo ni Daniel. Ayaw pag-usapan agad ang birthday..." umalis ang Tita niya dahil may tumatawag sa telepono baka about business.

Mas nagiging busy ngayon ang mga magulang ni DD sa kadahilanan na sila muna ang mag mamanage ng mga ari-arian ng mga Monteverde dahil hindi pa nga raw kaya ni MM patakbuhin ang mga ito.

In DD's room...

" Emily, why did you come back? Bakit ngayon pa? Bakit ngayon pa na masaya na ulit ako?" wika niya sa sarili. " Emily..."

" Umalis ka tapos bigla ka na lang babalik. Ang daya mo talaga!" di niya napigilang masabi.

Knock Knock...

" Dee, are you okay?" sabi ng boses na nanggagaling sa labas ng pinto.

" Ems, I'm fine." he said back.

" Okay, bukas agahan mo ang gising ah! Baka malate na naman tayo..." sabi nito.

" Okay." tumayo ito at binuksan ang pinto.

" Sweet dreams! Goodnight!" sabi ni MM ng buksan ni DD ang pinto.

" Goodnight din Emy-Ems." at bigla siya nitong niyakap.

Nagulat siya pero she hugged him back. " Ang drama!" biglang sabi ni MM.

" Hehe... Sige goodnight na." paalam nito at sinara ang pinto.

****
" Why did he hug me?" tanong ni MM sa sarili. " Em, goodnight nga daw diba!" sabi niya ulit sa sarili niya.    " Bakit ganito? Bakit may kuryente kapag niyayakap niya ako? Bakit?" Hindi niya napigilang itanong sa sarili.

Pumasok siya sa kanyang kwarto at nakita ang picture nilang barkada. Magkatabi silang dalawa sa gitna. Kuha ito sa resort. Sa may dalampasigan. Tumalon silang lahat. Ang sumunod na picture ay yung pumunta sila sa Heaven Falls. Nagpapicture sila sa harap ng Veil Falls.

" Bakit ang saya-saya ko kapag kasama siya?" muli niyang tanong sa sarili.

****
" Daniel, I come back. Hindi na ako madaya ah. Hindi na ako aalis." nasabi ni Emily habang nakatingin sa kalangitan. Ang mga bituin ay nagkikislapan.  " Kaya lang hindi ko alam kung saan ka hahanapin..." dagdag niya.

Biglang may dumaang kometa. " Sana makita ko na siya..." hiling niya.

****
In MM's room...

Nakatingin rin siya sa kalangitan at nakita ang kometa. " Mom, Dad, help me. Ano ba itong nararamdaman ko?" sabi niya sarili niya habang nakatingin sa kalangitan.

****

In DD's room...

" Help me, what will I do now that she is back..." bulong nito sa sarili.

****

♫Starry, starry night...

Stars are shining brightly...

Comets pass

The moon shines great

And you are here by my side

Looking at the starry night...♫

Narinig ni DD ang boses na nanggagaling malapit sa kanyang kwarto. Pamilyar ang boses dahil parang narinig na niya ang kanta o ang himig nito.

" Tra la la la la... La la la la la la... La la la... La la la la la la....." biglang pumasok sa isip ni DD. " Si MM."  sabi niya sa sarili... Muli niyang narinig na may kumanta...

♫Starry, starry night...
Stars are shining brightly...
Comets pass
The moon shines great


And you are here by my side
Looking at the starry night...♫

" This is a starry night all right..." sabi niya sa sarili...

Are We Just Friends? ( Chapter 10)

* SCHOOL TIME BACK *

School time is back. Time to study again. " Hayyy! Aral na naman! Kakatamad. Miss ko na yung resort!" angal ni Freya.

" Fretz, kailangan pa rin naman nating mag-aral di -ba?" sabi naman  ni Bret sa kanya.

" Oo nga naman Fretz, Bret is right..." sabi ni MM. Medyo mabilis siyang maglakad at kung maglakad siya ay patalikod para daw nakaharap siya kina Fretzie.

" Emmmm!" sigaw ni Freya sa kanya. And before she could turn,

BLAG!!!

" OMGeesh! Sorry, I'm very sorry... I'm not looking at my way." biglang sabi ni MM after seeing the girl she bumped into.

" (Giggled) It's ok. I'm fine. Are you ok?" tanong ni sa kanya.

" I'm perfectly fine." she said with delight.

" Can you please direct me to the General Office?" tanong sa kanya ng babae.

" Sure! Dun rin kami papunta!" she said again. " Come!"

" Thanks! By the way I'm Emily." nilahad nito ang kamay nito.

" I'm MM. She is Freya, and Brandon."nakipagkamay siya at pinakilala ni MM ang dalawa pang kasama.

 * At the General Office *

" Thank you very much... Maybe we'll meet again.. Bye!" pagpapaalam n ito. Pumasok ito at naghintay naman sina MM kay DD at Andrea,Christian at Samuel.

 " There you are!" bati ng mga tao sa likod nila.

" Dee, Ann, Ian, Sam!" bati ni Bret.

MM looked at them.  Nakalagay ang kamay ni DD sa balikat ni Ann. Suddenly she felt something.
" What is this?" tanong niya sa sarili niya.

" Hey, Dee, your hand please!" Galit na sabi ni Ann.

" Ooops! Sorry. Just got carried away!" he suddenly removed his hands and talked again. " Emm, bakit ngayon lang kayo. Nung pumuna kami kanina wala pa kayo. Kaya naglakad muna kami. Ikaw naman Bret, sabi ko sunduin mo sila. Napatagal ka naman. Ano kaya yun. Ano ba kasi ginawa ng girls sa klase niyo at napastay back kayo. Si Christian unang lumabas..." Angal nito...

" Ang angal mo rin noh!" galit na sabi ni MM. Natatawa si Ann at Fretz sa away ng dalawa. " Ikaw halimaw ka! Ang angal mo! Nag pa stay back kami kasi nga may nangyari at between our class lang yun! Ewan ko sayo!" galit na sabi ni MM.

" Eh bakit nagagalit ka dyan ng ganyan dahil lang sa pag-aangal ko? Ha?!" ganti nito.

PAK! PAK! PAK! PAK!

" Aray! Aray! Emy-Ems!" sabi nito ng paulit ulit.

" MM? Nandito pa kayo?" tanong ng babaeng nakilala niya kanina na kalalabas lang ng pinto ng General Office na may kasamang teacher.

" Oh, Ms. Reyes. I see you and Ms. Monteverde met each other already. Well, Ms. Monteverde. Ms. Reyes will be your new classmate starting tomorrow." Masayang sabi ng middle-age na teacher.

" Really Ms. Roque? Thank you Ma'am for the information!" masayang sabi nito. Umalis na rin ang teacher.

" It's really nice to see you again. BUt I need to go now. See you tomorrow!" Umalis na rin ito agad.

" Okay bye! See you tomorrow!" kinawayan ni MM ito at bumaling sa mga kasama.

" Who is she?" tanong ni DD.

" Her name is Emily. I guess a transfer student." sagot ni Bret.

" I guess she can be our new friend, right?" tanong ni Freya sa mga kasama.

" Sure!" Andrea said with delight. " Mas maganda yun. Kasi 3 lang naman tayong girls dito eh..." dagdag pa nito

" Right! For now, let's go!!!" Hinawakan ni MM and braso ni Ann at Fretz at pumagitna sa dalawa. Sumunod na lang ang 4 na lalaki.

Si Ian, ay i-iling-iling lang sa ginawa ni MM. " Para talaga siyang bata!" sabi niya sa kanyang sarili.

Si DD, hindi mapakali.

Si Bret, hinahabol si Fretz, nakikisabay.

Si Samuel, wala lang. He watching their moves closely. He was still thinking of what his mother told him.

Are We Just Friends? ( Chapter 9)

 * THE GIRL OF HIS PAST*


" Emily......" isang batang lalaki ang tumawag sa isang babaeing naglalakad papalayo. Hindi siya nito pinapansin... " Emy-ems, wala namang ganyanan... Hindi ka naman talaga aalis diba... Niloloko mo lang ako diba..."

" Hindi ka naman  talaga lalayo di'ba?" pahabol niya.

Si Emily. Ang unang babaeng naging kaibigan ni DD. And unang babaeng nagustuhan niya. Pero umalis rin ito agad dahil sa U.K. na ito mag-aaral.

***
" Ang daya mo talaga Emily!" sigaw ng batang lalaki. " Sabi mo tatapusin mo ang pag-aaral mo dito para maglaban tayo sa Valedictory place! Ang daya mo!" sigaw nito muli at tumakbo papalayo...

" Daniel... I miss you... Sorry..."

***
" Ang daya mo talaga Emily!" sigaw ng batang lalaki. " Sabi mo tatapusin mo ang pag-aaral mo dito para maglaban tayo sa Valedictory place! Ang daya mo!" sigaw nito muli at tumakbo papalayo...

" Emy-Ems... I miss you..."

" Huh? Andito lang naman tayo ah..." sabi ng babae na kaakap niya.

Bigla siyang kumawala " Sorry, I was thinking of someone else..."

" Emy-ems, sinong Emy-ems ito ha? At bakit nickname ko rin yun?" tumaas and kilay ni MM.

" Long story Em. Let's go. It's getting late again." pag-iiba niya ng topic rito.

***
" Emily, why did you leave? Maybe, we are not meant for each other. Maybe that's why I met Andrea." sabi lang ni DD sa isipan niya bago siya nakatulog.

***
" Mom, are these okay already?" tanong ng isang babe sa kanyang ina.

" Emily, put these too." Her mom gave her some more clothes and closed the pack after.

" I can't wait Mom. I'm so excited!" she exclaimed. " I missed Philippines!" She added.

" Philippines, or Daniel?" Her mom raised an eyebrow and gave her a smile.

" Mommy!"

" Haha. Alright sweet baby, I'll stop." her mom said.

" And mom, please stop the sweet baby thingy. I'm not a baby anymore. I'm 17 remember!"

***
" Who is he talking about? Emy-Ems? hmmmm... Other than me eh? Well then who is that girl..."

Are We Just Friends? ( Chapter 8)

*NEXT DAYS AT HOLIDAYS*
( The Heaven Falls)


The next few days, they enjoyed what they saw, eat, do and all of it... Madalas silang naglalaro. Malapit na rin matapos ang stay nila.... Halos this is the last day kasi tomorrow is packing time and uwian time na...

" Oo nga pala. Nakalimutan na ba niya..." sabi ni MM sa sarili. Hapon na naman uli. Nakalimutan niya na rin ang sinabi ni DD nung nasa lake sila. Nakapunta silang magkakasama kagabi. Ang ganda ng view ulit. Tapos ngayon lang niya ulit naalala yung sinabi nito... Naging busy kasi sila this past few days... Kakatok na dapat siya sa pinto pero bigla itong bumukas.

"Emy-ems, may sasabihin ako." " DD, may sasabihin ako." sabay nilang sabi. " You first" sabi ni MM. " No, ikaw." sabi naman ni DD. " Hindi ikaw muna" sabi ni MM. " No, ikaw muna..." sabi na ni DD

" Yung sinabi mo sa lake"
" Yung sinabi ko sa lake"

Sabay silang nagsalita. " Come." hinila siya ni DD. Sumunod lang siya. Naglakad sila at pumasok sa forest. Halos 15 minutes na silang naglalakad. Medyo napapagod na siya... Kanina kasi lakad sila ng lakad kabibili at kakakuha ng shells sa dalampasigan. " Uy, malayo pa ba?" angal niya.

" About 2 minutes time makakarating na tayo. We call that place Heaven Falls. Kasi maraming nakapaligid na falls doon. At kakaunti pa lang ang nakakapunta. Kasi hindi naman namin nilagay sa mapa at gusto namin exclusive for our family." pahag ni DD.

" This is the first falls. Tinatawag ng Dad ko na Nymph Falls. Kasi daw, yung mga falls parang nagiging nymphs ang itsura kapag bumabagsak eh..." paliwanag ni DD habang pinagmamasdan ang Falls. " Oo nga noh... Pag malakas ang imagination mo makikia mo..." sabi ni MM in amazement. " Let's go, there more..." sabi ni DD at kinuha ang kanyang kamay.

" We are going to go by this bridge. This falls is called Clear Falls. Kasi daw puti siya." sabi ni DD. " Yung next falls ay pag kaakyat natin ng bridge. Let's go... You can see the whole falls while walking naman..."

" I call this Tears of the Forest... I don't know.. Pero kasi mukha siyang bumabagsak na luha ng kagubatan..." sabi sa kanya ni DD. She is enjoying what she is seeing. Masaya siyang nakikita niyang ang lahat ng ito. At ang saya-saya niya kapag kasama ang taong ito...

" Ang this is Veil Falls. This is like a veil, right?"  sabi ni DD. " Dee," humarap si MM sa kanya. Tinignan siya ni DD. " Thank you!" hinug siya ni MM ng sobrang higpit. " Emy-ems," pumikit si DD habang nakaakap kay MM. " Emily..." sabi ni DD habang nakapikit siya na may ngiti sa labi.

Are We Just Friends? ( Chapter 7)

* THE HOLIDAYS 2 *

" nag ( tears) ri(hikbi) river(tears flowing) rafting pa(hikbi) kami eh(tears)" naaalala niya ang parents niya. Ang masasayang alaala. Bigla siyang yinakap ni DD. " Emy-Ems, its ok. Just cry until the pain is gone. Nandito kami nina Mama para samahan ka sa pagkalimot sa masakit na alaala Emy-Ems.."

Ilang minuto na rin umiiyak si MM. At ilang minuto na rin ang pagyakap ni DD sa kanya. Nang medyo nahimasmasan, tsaka pa lang napansin ni MM ang pagkakayakap sa kanya ni DD. " Emy-Ems, were here for you ha. You still have us..." pahayag ni DD. Pinunasan ni MM kaagad ang luha niya at tumingala sa langit. Nag-gagabi na. Madalim na ang paligid. " 5:59 p.m....... 10, 9,8,7,6,5,4,3,2,1,0"sabi ni DD. At biglang...

Tumingala si MM as DD instructed while he was counting a while ago. " Wow!" the only thing she said as she watched the lights pass by. After the whole light circled them it was gone again. " Mom suggested we could have that. There are some portions in the forest where we have special lights. At 6pm it works then circled the whole lake. Then it'll disappear. At night, it lights every hour until 4am. It was very nice to watch too. Especially if you are sad. Kasi ang ganda." paliwanag sa kanya ni DD. Si MM nakikinig lang.

Pero naiba na ang mood niya. Nakakahanga. " Mag-istay pa tayo ng 1 hour ha!" sabi niya. " Emy-Ems, let's go na." sabi ni DD na may pagkamalambing ang boses. " Hindi! Papanuorin ko pa yung isa!" galit niyang sabi at mapapansin mong nagtaas siya ng kilay. dahil na rin sa ilaw ng bangka ni DD. " At! Bakit ba Emy-ems ang tawag mo sakin ha!" PAK! Hampas ang sumalubong sa braso ni DD. " Ang pangit! Gusto ko M-M. Hindi Emy-EMS!"

"Hahahahahaha..." di mapigilan ni DD na matawa. Ngayon lang uli siya sumaya ng ganito. Hindi siya masyadong masayahin noon dahil sa nangyari sa kanya nung 10 yrs. old siya. Ng maalala yun, bigla siyang tumigil sa pagtawa. " Bakit ka tumatawa ha!" galit na sabi ni MM.

Pero ng mapansin niyang iba na mood ni DD bigla siyang nag-alala. " Dee, Dee-dee... May problema ba?" nag-aalala niyang sabi na pilit niyang sinisilayan ang mukha ng binata. " O sige, we will stay here for another hour if you let me call you Emy-ems ha..." sabi ni DD na may kaungkutan ang boses. " Hmmm, O sige..." napagpasyahan niya na okay lang since nag-aalala rin siya sa kalagayan ng kaibigan.

* Other side of the holidays *

Samuel: Ma, why don't you let me go with them... They are nice people Ma. Matagal ko ng kaibigan sina Daniel, Brandon at Andrea. Tapos I have new friends rin. Umm, Freya, Christian and a really fascinating girl, May Marieliese Monteverde, Ma! I've been telling you about here for weeks! Napagaling mag-english! Bakit hindi mo man lang ako pinasama.... Dito pa tayo sa lugar na 'to pumunta! Every holidays, dito tayo pumupunta... Nakakabagot na eh. Tapos ayaw mo akong makipag-kaibigan sa kanila... Bakit ba?


Ang nanay ni Samuel ay naiinis na...

Samuel's Mom: Samuel Nathan Castro! Tumigil ka! Makinig ka na lang sa Mama mo! Mas mabuting mabagot ka rito kesa makasama mo ang mga ganong tao!

Samuel: Ma! Ayokong sinasabi ang buo kong pangalan! Bakit ba kasi ganun pangalan ko. Pang matanda, Samuel. Sam na lang Ma!

Sam's Mom: O sige! Basta tumigil ka sa kaka-angal mo!

" Kung alam mo lang ang lahat..." mahinang sabi ng nanay ni Sam.

*Back at MM's holiday*

Nagkwekwentuhan na lang silang dalawa... Hanggang sa...
10
9
8
7
6
5
4
3 " Look up!"
2
1....

" Actually, para siyang Aurora ng South and North Pole eh..." sabi ni MM. " Nakakita ko once or twice, kaya gusto ko uli makakita uli ngayon. "

" O sige, may pupuntahan tayo bukas ha!" pahayag ni DD.

Are We Just Friends? ( Chapter 6)

* THE HOLIDAYS *

" WOW!" a girl wearing simple blue summer dress and white hat with dark shade, said with excitement. They were finally there. At DD's resort.

The " Angel's Paradise Island Resort " It was named after Richard's mother, Angelica Perez-Diaz. It has a very unique design. There a 5 station where you can go. You need to ride a tram to go to each station because it was around the island. This resort was known all over the Philippines at talagang dinadayo talaga kahit pa mga turista from all over the world dahil ito ang talagang recommended ng mga Traveling Agencies... At the first station, philippine style ang pag kagawa ng hotel. Actually it was all cottages pero maganda ang mga yari. 2nd station, American style. 3rd station, European style, 4th station, Asian style. And last but not the least 5th station, nandito ang Office ng whole resort. All comes with swimming pools pero hindi papahuli ang white sand beach nito. At the Heart of the island you can find a very unique forest. This forest was calming, relaxing, and you can even see when you're riding a helicopter from above the island, and emerald eye. The eye was the lake at the heart of the forest. And the island has the shape of an eye. Kaya ang tawag sa islang ito ay, EMERALD EYE ISLAND.

" Ngayon lang ako napunta dito sa resort niyo ah! Di mo naman sakin sinabi na ang ganda ganda pala nito! " di matigil ang pag hanga ni MM sa lugar. " Dee, why did keep this resort a secret ha?" biro ni Ann na nakapameywang pa na kunwaring nagagalit. Ginawa ni ito ni Fretz, " Oo nga, last week o kaya nung mga nakaraarang linggo hindi mo sinabi samin ha?!"

" Ann, you're not asking naman eh.... Ikaw rin Fretz." malumanay na wika ni DD na parang may pakamalambing pa ang sinabi niya nang sinabihan si Ann. " Sabi ko na nga ba! I knew it! Tama ako! Kahit ganun lang ang sinabi alam kong meron talaga!" sabi ni Fretz sa sarili. " Sir Daniel? Mr. Diaz. Come with me. I'm gonna lead you and your friends to your cottages." sabi ng isang lalaking tauhan ng resort. " Thanks. Let's go!" sabi ni DD. Hinila niya ang kamay ni Ann.

" Dee... Your hands...." sabi ni Ann ng mamalayan niya na hawak ito ni DD. " Ooops, sorry just got carried away. I wanna tour you around you know...." sabi ni DD na napakamot sa ulo. " Hoy, Dee, bilis! na-uuna na yung magdadala satin sa mga cottage natin! Bilis!" sigaw ni MM na tumatakbo at hinila ang kamay niya. Napatakbo rin si DD dahil sa pag kakahila ng kamay niya. " (Giggles) Para talagang bata si MM." sabi ni Ann na naglalakad lang at pinapanuod si MM. " Yeah. She is so cute when doing that right? " nagulat si Ann ng may magsalita. Si Ian lang pala. " This guy, ang cute niya...." sabi ni Ann sa sarili.

" Fretz, wait. Pahintay!" sabi ni Bret na lakad-takbo ang ginawa. " Brandon." tanging sabi lang ni Fretz. " Diba may nicknames na tayo? Bret na lang... Nakakasawa na rin ang pangalang Brandon." angal nito. " Bakit nakakasawa? Ang cute nga eh..." paliwanag ni Fretz. " Oh sige." sabi nito ng may ngiti sa labi. " Ok lang kung Ikaw, Fretz." sabi ni Bret sa sarili. " Sabihin ba talaga yun?" sabi naman ni Freya sa sarili.

****
They were already directed to their cottages. Actually isa-isa sila. Paikot ang cottages na iyon. kaya paglabas mo ng pinto mo, malapit lang ang room ng iba. They chosed cottages para philippine style. I'ts they're first day, bukas titignan nila ang mga iba't ibang style. Then the next day after that swimming sila. Then kung ano pa ang hindi nila nagagawa gagawin nila sa mga susunod na araw.

Hapon na, pero medyo pagod pa ang mga kasama ni MM. Pero siya full of energy pa rin. Tinignan niya ang mapa ng resort. " Ah! Emerald Forest. Tapos yung Emerald Eye lake... Hmmm, makapunta nga..." sabi ni MM. Lumabas siya at nag-aya ng kasama pero ayaw ng mga ito. Nang pumunta siya sa cottage ni DD, wala ito... Kaya siyang mag-isa na lang ang pumunta doon.

Ang daan papuntang Emerald lake ay simple lang. " Sabi maganda raw ang daan, Eh bakit puro puno lang???" nagtatakang tanong ni MM sa sarili. Nakatingin pa rin siya sa mapa. Nang lumingon siya sa kanan. Hindi lang puno ang nakita niya kundi may mga bulaklak na. Papaganda ng papaganda ang Forest. Dahil sa mga bulaklak nito nabigyan ito ng mas magandang kulay at itsura. Sa dulo ng path, at pagkahawi niya ng ilang branch ng puno, nakita niya ang lake. Medyo dismayado.  " Ano kaya yun! Sabi Emerald lake! Bakit hindi kulay Emerald yung lake nila..." angal ni MM.

"  You cannot see it in Emerald color if you're in land. You can see it by air, and dun mo makikita ang ganda ng lake na ito..." sabi ng isang lalaki sa likod niya medyo natawa pa nga ito dahil siguro sa inangal niya. Nagulat si MM nang may magsalita. Nilingon niya ito, at mas lalo siyang nagulat ng makita ang taong hinanap niya kanina. " Dee, nandito ka?!" tanong niya. " Yeah, I was bored in the cottage. So pumunta ako rito. I love this place you know..." lahad niya kay MM. " Ooops sorry..." sabi ni MM na napakamot sa ulo.

Nakaspot bigla si MM ng maliit na boat. " You know how to boat?" biglang tanong ni MM kay DD na nagpapahangin habang tinitignan ang view. " Huh? Yeah..." Sabi ni DD pero hindi tinitignan si MM. Nagulat na lang siya ng hilain nito. He was in deep thoughts kaya nung naramdaman niya basa na ang paa niya tsaka lang siya nakapagsalita. " Huh? Emy-Ems, What the!" nang makita ni DD ang boat napatigil ito. " Why? Is there a problem? And why do you call me Emy- Ems! It's not nice!"tanong at angal nito. " Umupo si DD sa boat at tsaka pinasakay si MM. Nang makasakay si MM, " I'll tell you when we are at the middle." at nagsimula ng si DD na mag-row. nang makarating sa gitna. " This is my first boat. I always use it here. I thought this was gone... Last year I was not able to find it. This is my favorite boat. Where did you find it Em?" tanong niya. " Doon, sa gilid ng puno. Nakapatayo nga eh..." sagot naman ni MM. " Ang ganda ng view dito noh?" tanong ni Dee habang tinitignan ang buong paligid niya. " Oo nga, this place is so clam. Dito, makakapag-relax ka. Parang sa favorite place sa Arizona. Sa Grand Canyon. Pag holidays pupunta kami nina Mommy at Daddy dun. Tapos mag ha-hike kami... Tapos sasakay kami sa mules. Tapos nag... Tapos nag...."

________________________________________________

Abangan ang next chapties... Busy po.. Sorry. Weekends kaya pa siguro... Bakit kaya hindi maituloy ni MM ang sasabihin? At ano pa ang mga mangyayari sa mga susunod na araw nila sa bakasyon nilang yon?

Are We Just Friends? ( Chapter 5)

*MY FRIENDS*


- Freya Angelina Lopez. A girl with brains, looks and values. She is a wise girl. Her looks was stunning. And a girl who loves bunnies. MM's soon to be bestfriend. Bunsong anak ng may-ari ng Lopez Marketing.

- Andrea Sue. A girl just like MM kung manamit. Simple lang din at mabait katulad niya. Matalino katulad niya. Medyo tsinita ang itsura pero maganda. Anak ng Chinese-American businessman at filipinang businesswoman. She was said to inherit the company that's why she is studying Business Management course.

- Brandon Rivera. A boy was fuzzed by girls. He was the filipino 'Justin Beiber' .Popular. Has the looks that makes most girls collapsed. He doesn't really care 'bout girls but there is this one girl that he really adores. Freya Angeline Lopez.


" May!" sigaw sa kanya ng isang babae habang kumakaway. Papunta na sila sa canteen kasama sina Freya at Christian. " Oh, hey Andrea!" bati niya rito ng makalapit pa sila. " Join us at lunch." Paanyaya niya rito. " Um, may kasabay na kasi ako. Pero okay lang ba na sumabay kami sa inyo. 4 kami eh." tanong niya kay MM. " Sure. Mas marami mas masaya (giggles)" na may kasama pang ngiti.

" Hey there Andrea!"  bati ng isang lalaki sa likod ni Andrea. " Oh, hey Daniel, Brandon and Nathan!" masayang bati nito rito. " Hi Dee! Brandon! and Nathan right?" bati ni MM. " You know Daniel?!" Nagtatakang tanong ni Brandon at Andrea. " Oh yeah! Were friends." sagot niya sa kanila. " And this is Freya and Christian. Brandon you know Freya already right?" tanong niya rito at may kasamang nakakalokong ngiti. " Yeah, Hi." Bati niya sa kanila na medyo kinakabahan. " Can we join May for lunch?" tanong ni Andrea sa tatlong lalalki. " Sure!" sagot ni Nathan. 

Sa table, " So how did you know them?" tanong ni MM kay Andrea habang tinuturo ang tatlong lalaking kasama niya. " Ah, sila? When I transfered here nung 1st year, there are girls na nam-bubully sakin. This 3 guys here were always there to protect me. Even from boys. Kaya yon friends na kami since then." lahad niya rito. " Hoy Dee, bakit di mo sinabi sakin na matapang ka na pala? ha?!" pang-aasar nito sa kanya. " Hey Emy-Ems, matapang na ako noon pa noh!" inis na sagot niya rito.     " Emy-Ems? What's that for?" takang tanong ni Freya. " Di ko alam sa mokong na yan. MM ang nickname ko noh!" at taas ng kilay kay DD.

" Can I call you MM then? tanong naman ni Andrea. " Sure! We can call each other nicknames! That's nice right?" excited na tanong ni MM. " Wow! That's great!" sagot ni Freya at Andrea. " Uh- Oh here she goes again!" nababahalang sabi ni DD. " Why?" tanong ni Brandon. " I guess it was 8 or 9 years ago she gave me a nickname." with matching roll eyes. " Maganda naman ah. Diba Fretz?" tanong niya rito. " Oo nga maganda naman ang DD for Daniel Diaz ah." sabi nito. " OMG! Freya! Ok ba yung Fretz?! Na nickname?" tanong ni MM kay Freya. " Ang nice!" sabi ni Andrea. " TQ. Andrea, hmmmm.. An... Ann. How about Ann?" tanong naman ni MM kay Andrea.

" Yeah its nice. To make it shorter. :D" habang sumusubo ng pagkain. " Christian is Ian. Brandon is Brandon Rivera... Hmmm... Bri... Bre... How about Bren?" tanong nito na parang unsure pa. " Well it's fine but I guess if we change the 'n' its better." suggest niya kay MM. " Bret." sabi ni DD. " Bret. Bret. Is it okay?" tanong muli ni MM. " Yeah its cool." sabi ni Freya na nangngiti. " Yeah, Bret is okay." sabi ni Brandon habang nakatingin sa nakangiting Freya. " Tra la la la laaaaa! Ang nice nito!!!" sabi ni MM sa sarili. " How about Nathan?" Tanong ni Ian. " What's your full name?" tanong ni MM. " Samuel Nathan Castro." matipid nitong sagot. " Sam is fine..." sagot nito muli. " Alright!" masayang sabi nito. " We have, Ann, DD, Bret, Sam, Ian, Fretz and me, MM."

" You sure are still like before. When we were kids." sabi sa kanya ni DD habang papasakay sa mini bus. " Huh? What do you mean?" tanong niya habang nagbabasa ng librong nabili niya sa isang bookstore last week. " And still like to read books. I wonder what your collection looks like now... I remembered when you toured me in your room, You have a cabinet full of books and that was when we were 7 right? Then when I get back in your room again when we were 10, it was two cabinets." lahad niya kay MM. " He remembered." sabi niya sa sarili. Hindi niya alam kung bakit ang saya niya nung malaman na naaalala ito ni DD.

" Well when you start not to visit, I already have almost 4 cabinets." sabi niya. " Hey Dee, may I ask why can't you visit... For the past years?" Tanong niya. " simple. I'm busy with school." sagot niya.   " Oh ok..." di niya alam kung bakit parang dismayado siya sa sagot nito.

****

Ilang linggo na rin ang lumilipas halos a month and a half na nga, nag-iimprove na ang pag-mo-move-on ni MM. Medyo nakakalimutan na niya ang nakaraan. Minsan bumabalik pero konti na lang ang sakit. Wala silang pasok ng two weeks. Holiday nila eh. Nung pumasok si MM sa school nila, half year na lang. Late na siyang pumasok dapat nga kasi ay sa America siya magtatapos ngunit dahil sa nangyari umuwi siya ng Pilipinas. Naging close na rin ang barkada nila. Napagdesisyunan nilang magbakasyon sa isang resort at sa resort ito nila DD sa Palawan. Naaalala ni MM ang reaction ng mga ito ng sabihin sa kanila ang plano...

-FLASHBACK-

MM: Guys, have you think of what were gonna do this holiday....

Freya: Ako, sa bahay lang siguro. I don't have one in mind eh....

Brandon: Ako siguro bahay lang din.

Andrea: Ako siguro mag babasa na lang ng books.

Christian: Meron na man akong studio sa bahay. manunuod na lang ako ng movies...

MM: Ikaw DD?

DD: I don't know...

Tita Marie: Mga bata, what are you talking about there?

Nasa bahay kasi sila nina DD kaya nanduon ang Tita Marie nila.

MM: Nag-aask lang po ako kung ano gagawin nila this holidays.

Tita Marie: Why not in the resort. This Season, walang masyadong turista doon kaya magandang puntahan.

MM: Ah yung sa Palawan po?

Tita Marie: OO naman. Dahil kakilala namin kayo free admission for 1 week kayo. Then yung bayad sa plane yung private plane na lang natin Em.

MM: Ok lang ba Tita?

TIta Marie: Yeah... I'll have it arrange na. So, walang tatanggi ah...

Freya and Andrea: Tita talaga...

MM: (Giggles)

Brandon: Is ir really okay for us not to pay?!

Christian: Yeah. Bret is right. Is it okay?!

Tita Marie: It's okay. Now I'll go ahead to reserve it.

MM: Thx Tita Mars. (Hugs her Fretz and Ann hugged her too.)

Tita Marie: Kaya paborito ko kayo eh...

Are We Just Friends? ( Chapter 4)

*START OF HAPPINESS*


Pagka-uwi nila walang imikan. Napansin iyon ng Mama ni DD pero hindi na lang pinansin. Kinabukasan...

Phone Convo:

: Hey, good mornin' Wanna join us later on lunch? ..... A project? Sure... I'll help you later.. Bye... See you in school.

End of Phone Convo...

" Sino kaya yung kausap ni DD?" sabi ni MM sa sarili nang askidenting marining itong nakikipag-usap sa CP nito nung kakatok siya sa kwarto nito upang ayain ng bumaba para makapasok na sa school. " Hey, what are you doing here outside my door MM?" nagtataka nitong tanong.

" A-ah, I was gonna knock to call you to go down already but you opened the door already. That's why." sagot nito sa kanya. " Alright let's go." At hinila siya nito pasakay sa mini bus. Di talaga maintindihan ni MM ang kanyang nararamdaman. Kahapon pa ito. Kahapon, nung tinitigan siya ni DD biglang bumilis tibok ng puso niya. Ngayong umaga naman, parang may nag-spark nung hinawakan siya ni DD. Ano ba nangyayari sa kanya. Hindi niya alam.


Tahimik lang siya sa sasakyan. Pero nang makaupo siya kanina para bang ng sarap sa pakiramdam. " Ems, what's happening to you? Pero bakit ganun? I feel so happy..." Tanong niya sa sarili. " Emy-Ems, were here. Heloooooo?"

PAK! " Para kang kung ano dyan! Kung maka "Helooo" napakahaba. Buti hindi ka nauubusan ng hininga." sabi nito sa kanya pero may ngiti sa labi.

" Emy-Ems, that hurts! You are not doing that again! Alright!" kunwari itong galit sa kanya. " Eh kung paulit-ulit? Ha?! Ha?!" PAK! PAK! PAK! " Ouch, Ouch! Ouch!!! Stop it already!" At tumakbo ito papalabas. Tawa lang ng tawa si MM. Ganun parin pala ito. Nung bata pa kasi sila at nung bumibisita pa si DD ay siya ang nananakot dito.

Hinanap ni MM si DD pero mukhang pumasok na ito sa classroom. Nang biglang, " Hey!" nagulat siya nang may humarang sa kanya. " Hey, Ms. goody two shoes!" bati ng isang lalaki pero mukhang busit ito sa kanya.  " Oh, its you Mr. Octavio. Are you here because of what happened yesterday?" tanong nito sa kanya na nakataas ang isang kilay.

" Well if that's the case, it's your own fault. It's your responsibility as a student in this school to have proper attire and looks, Mr. Octavio" pangaral niya dito. " Well you are right about that. That's why I'm here. See, can you check if I'm wearing it right?" at pinakita nito ang suot. Umikot pa nga ito para mapakita lang. " How about the nails?" Pinakita nito ang kanyang daliri. Natuwa naman si MM. " Good!"

" I see you are friends with Freya. You know, she's the smartest in our class." laahad nito kay MM. " I know. And also you are always bullying her with your "barkada" thingy!" With matching roll eyes habang sabay sila sa paglalakad. " What?! Minsan lang yun... Hey can we be friends?" tanong nito sa kanya. " Kung titigilan mo na ang pam-bu-bully sa mga estudyante. Aba ang tanda mo na dapat alam mo na yan ah!" sermon nito sa kanya.

" Promise Ma'am!" at ginawa pa nito ang sign para talagang promise. " I don't what happened to me and this fast. It's just the first day I saw you but you are really beautiful." sabi ni Christian sa sarili habang tinitignan si MM na katabi niyang naglalakad. " Can I join you for lunch later?" tanong ni Christian. " Sure. :D"

" Magkasundo na kayo?" biglang tanong ng isang babae sa likod niya. Nakaupo na siya sa classroom ng mga oras na yun. " Huh?" at nagtataka siyang kung sino ang nagsalita. Pag-kalingon niya... " Oh, Freya. Good morning. ( smiles ) Kinda..." sagot nya rito.

" Ang galling mo talaga. biglang bumait si Christian sayo..." umupo siya sa tabi nito. " Uy sabay tayo may-lunch ah." pag-aaya nito sa kanya. " Sure! Malay mo makita mo si Br...andon... Uyyyyyy (giggles)" panunukso niya kay Freya. " Hey stop it!"

" Oh I almost forgot, the rules right... I'll just go to the General Office to inform the teachers... Sige una na ako." pagpapa-alam niya rito. Sa daan, " Ouch!" sabi ng isang babe ng mabunggo niya ito.

" Oh, sorry miss. (nakita niya ang nahulog nito gamit) Sorry, I didn't mean to. Let me help you." pag-angat ng mukha ng babae, " OMGeesh! Ms. May Marieliese Monteverde! MM Monteverde! The Heiress of this school! I'm Andrea Sue of Class 1B1. Nice to meet you." nilahad nito ang kamay at nakipa-ghandshake.

" Nice to meet you too Andrea." Ganting sagot nito at ngumiti. " Can we be friends?" tanong nito na parang excited na excited at hindi makapaniwala sa nakikita. Maganda rin ang babae.

Simple din manamit at wala accessories na suot katulad niya.

Simple yet beautiful rin ang style nito. Magkaparehas sila.

" Sure, we can meet at lunch later. I have to go I need to go to the General Office. Nice to meet you again. See you later." At binigyan niya ito ng magandang ngiti. binigyan rin siya nito ng magandang ngiti.

Nakipag-meeting siya sa teachers at bumalik sa classroom. Sumalubong sa kanya ang mga ngiti ng kanyang mga kaklase. And she smiled back too...

Are We Just Friends? ( Chapter 3)

*NEW FRIENDS, NEW BEGINNING*

****

" How's your day?" tanong ni MM kay DD habang nasa Mini bus na sinasakyan nila papuntang school o kung meron man silang pupuntahang malaya. Kumpleto sa loob. May kainan, maliit na c.r, 2 spacious beds, 1 sofa bed, meron din t.v. " It's fine. Pero parang hindi. Kasi napagalitan nanaman ako." Pag-aangal nito. " Huh? Why? What happened?" pag-aalalang tanong ni MM. " Homework... and project" tipid nitong sagot sa kanya. " You didn't pass is it?"

" Pwede bang sabihin mo na lang sa teacher namin na i-excempt ako. Total you are the heiress." sabay titg nito sa kanya sa mata. Bigla namang kinabahan si MM sa titig nito. Parang biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung bakit. Nagulat na lang siya ng nagsasalita na si DD. " Hey, hey, you there... Are you still in the land or in Dreamland?" sabay pag snap snap ng fingers niya at diniinan pa ang pagkakasabi ng Dreamland. " H-ha... a-ano?" nauutal niyang sabi. " A-ah ok, NO!" galit niyang sabi. " Why? You know me naman eh. My family...We are friends right?" tanong niya rito. " Basta, NO! Tanungin mo man sila Tita at Tito di ka nila papayagan. Learn how to be responsible DD!" tumayo siya sa pagkakaupo sa may kainan at umupo sa sofa bed. Naiinis siya dahil sa inasal ni DD. Bata pa lang kasi siya she learned how to be Responsible, Resilient, Compassionate, Respective person and more good values.

Naalala niya bigla ang sinabi ni Freya kanina nung lunch nila.

-FLASHBACK-

Freya: Kilala mo na si DD diba kasi dun ka muna tumitira. Dapat alam mong kaibigan niya si Brandon at kasama siya sa barkada niya.

MM: Oo nga, pero 7 years na rin kaming hindi nag-uusap kaya wala akong masyadong balita sa school life niya and I'm busy with my studies too.

Freya: So hindi mo rin alam na meron siyang...( hindi niya naituloy ang sasabihin dahil nakita niyang dumaan si Brandon at nginitian siya.)

MM: What is it? ( ng makitang nakatulala ang bagong kaibigan, Lumingon ito at nakita at nagpatulala rito.) Oh, Mr. Rivera of class 1B1. Nice to meet you. I'm May Marieliese Monteverde, and this beautiful lady here that you are smiling at earlier is my new friend and I guess my soon to be bestfriend is no other than, freya Angeline Lopez. ( at binigyan niya ito ng napakalaking ngiti.)

"SheMy! Nahalata niya kayang may gusto ako kay Freya?!" sabi ni Brandon sa isip niya. " My Goshy! MM bakit parang cool na cool ka lang dyan!" sabi naman ni Freya sa sarili. " Mukhang magandang sign 'to. I guess Brandon likes Freya too." sabi naman ni MM sa sarili na may ngiti sa labi.

Brandon: Hi Ms. Monteverde. And Hello Freya(With matching lagpas tengang ngiti when looking at Freya.)

Guy: Bro, let's go. Girls are fuzzing here and there already.

Brandon: Ok, Bye Freya.... ( Papalayo na ng..) Oh, and also bye Ms. Monteverde. See you two around... :D

Pag ka alis....

MM: Awwwwwww.....

Freya: What?!

MM: Can't you hear and see my best?!

Freya: Napansin niya na rin ako... Hayyyyyyy....

MM: Haizt... Wrong girl! (roll eyes)

Freya: MM naman... Anu na?

MM: Haizt.... I bet matagal ka na nyang kilala. Kasi nung una pa lang nadulas na siya. Ako tinawag niyang Ms. Monteverde. Ikaw Freya agad tapos nung banggitin pangalan mo, lagpas tenga ang ngiti!!! Best Friend! Nung magpapaalam siya, pangalan mo lang yung binanggit niya. Muntikan pa nyang makalimutan na nandito ako!

Freya: Ang galing mo talagang mag-obsevere ah! Teka... Hindi nga! Talaga! Gosh! Totoo?! Hindi ko napansin!

Tawa lang siya ng tawa dahil sa reaksyon ng bagong kaibigan. At nag-form sa utak nya na, " This will be my new beginning, I need to move on, here in this place. Kaya ko naman siguro magkaroon ng mga kaibigan. And this is the start. Freya, the girl that will definitely going to be my bestfriend. Brandon, if ever he'll confess to Freya. DD, and other pupils here."

Speaking of DD, kasama siya kanina nina Brandon. Kasama pala siya grupo nitong tinatawag na "BranDaNa" Bran for Brandon, Da for Daniel and Na for Nathan. They are the most popular boys in school.

****

Are We Just Friends? (Chapter 2)

*NEW FRIENDS*

 ****
In a park

" Tra la la la la la... La la la la la... La la la...La la la la If only-" an 8 year old girl sung while swinging. It was already 4 in the afternoon. There were no kids already because they all went home. Then another 8 year old boy surprised her.

" Hey, I didn't know that you sing..." said the boy. " D-.... Daniel! What are you doing here?!" she asked. " We arrived earlier and my mom asked me to go here and see you." Daniel replied. " Oh, so how many days are you staying?" MM asked. " I guess 2 weeks..." Daniel said with a sigh. " Whats with the sigh Lashy boy?" MM stand and raised an eyebrow on him. " Hey, stop it! I'm not lazy Em!" Daniel replied pissed off with her. " Then what nickname can I call you? You should have one. Because I have one..." MM think for minutes. Then she came up with something." Daniel Diaz... Hmmmmm... D...Dumbo.. Hmmm, no cuz he is not fat... Dan-dan... How about Dan-dan short for Daniel?"

"Dan-dan?! Urgh! I don't like that!" He stand from the swing and started to leave..." I'm going..."
" How about DD? Huh? Hey! Don't leave me DD..." She run towards him..." Hey, is DD alright?"
" Whatever."
****
And so she started calling him DD sometimes Lashy boy of Dreamland to irritate him. DD often visit them but then when he was 10 years old they decided to not go for a while to take care of their new and opened business which was the poultry farm. Her Tita Marie and Tito Chard are the only ones who can visit because DD was always busy.

****
"Ayan na ayan na... Bilis!" Somebody said waiting for someone who they need to interview. " Pabukas na pinto bilis!" sabi naman ng isa.

"Chard, dyan na ba yung body guards?" Marie asked. "Oo. But hindi yata nila mapigilan Media. Kailangan pa ng kaunting guards from the airport. Let's wait muna..." Richard replied. " Iha are you okay?" Tanong ni Marie ng mapansing parang wala sa sarili ni MM. " Yes tita, baka na jet lag lang po ako..."

" O sige, basta be ready ah...." "Ok po..." Pagbukas ng pinto, " Ms. Monterverde, How do you feel na ang Tito mo pa ang nakapatay sa parents mo?" Sabi ng reporter1. " Sa tingin mo you alone can manage the properties na naiwan ng parents mo? Reporter2. Marami ring flash ng camera. At marami pang kabi-kabilang tanong. She was instructed not to say anything. Hirap na hirap syang makalabas dahil napakaraming reporter ang nasa paligid at mga journalist. Buti na lang at nakalabas sila kaagad salamat na rin sa mga guards na tumulong.

Pagsakay sa Starex, " Muntik na akong mahimatay dun sa sobrang daming reporters!" angal ng Tita Marie niya. Pagod na siya. Umupo siya sa pinakalikod at hindi napansin may ibang tao pa palang nasa harap. "Oy, Daniel, bat hindi mo batiin si MM?!" galit na angal ulit ng nanay niya. "(sighs) Ma, I'm not supposed to be here you know!(<-- mahina lang po yan ah) I'm supposed to be in school! I will not be able to see her(<--- soft lang ito)" angal din nito. " Nagmana talaga to kay Tita sa attitude na ganito"wika ni MM sa sarili. Nagulat nga siya ng banggitin ng Tita niya ang pangalan nito. Pero tamihik lang siya dahil pagod talaga siya. Pero nagulat din siya sa pinagbago ng appearance nito. Hindi niya ito nakita man lang kahit sa Internet dahil hindi ito mahilig mag computer at palaging tinatamad makipag-chat sa kanya. " Hay naku, isang araw ka lang mawawala! At ano yung sabi mo? HIndi mo makikita sino? Ha?!" pagcoconvince nito habang tinatapik ang balikat. " Ayo! tumigil na nga kayong dalawa dyan." sabi naman ng Tito Richard niya. " Pagod na si MM oh! Pagpahingahin niyo naman, Ilang araw na rin siyang umiiyak." sabi muli ng Tito niya. Nakapikit ang mata niya, nakikita niya ang mga magulang niya kasama siyang naglalaro nung bata pa siya. Namimiss na niya ang mga ito. Muling tumulo ang kanyang mga luha.

"Hey, Em, sorry for you loss." wika ni DD. Walang imik pa rin si MM. "And also welcome back to the Philippines. Maybe here makaka move-on ka ng mas mabilis kaysa sa bahay niyo sa California." wika nito muli.

-Daniel "DD" Diaz. Lazy boy of Dreamland ang tawag dito ni MM nung nagkakilala sila. Dahil kuminsan pagkinakausap niya ito kala mo nasa ibang mundo at hindi ka naririnig. Pag nman nag lalakad sila pauwing bahay ni MM, kala mo 10 km pa ang layo ng bahay nila kung maglakad. Palaging walang ganang makinig pag nag-uusap sila. Meron din itong gusto sa kaklase nitong si Andrea.
****
Reporter on t.v: Dumating dito sa Pilipinas ang nag-i-isang magmamana ng mga properties ng mga Monteverde at Smiths. Sinasabi ng ilan na umuwi daw ito para makapag-move-on sa nangyari sa mga magulang nito sa America. Pero ang katanungan parin ngayon sino muna ang magpapatakbo ng kanilang ari-arian kung 17 years old pa lang ang nag-iisang tigapagmana...

: Kayo ang may kasalanan kung bakit kami naghihirap ngayon! Buti nga sa iyo at nawalan ka ng mga magulang. Fred matalino ka. Kaya mong makalabas. Kaya mo yan! Monteverde, busit kayong mga Monteverde. Binuntis ni Don Ignacio ang nanay ko at iniwan! Dapat kasama ko pa si nanay ngayon pero namatay siya ng masagasaan siya ng isa sa inyong mga driver. Nay, Fred, kaya ko to. Kaya mo yan Fred.
****
1 week later....

"Meet your new classmate, May Marieliese Monteverde." sabi ng isang guro mula sa business management dept. " Diba siya ang anak ng namatay ng may ari ng school na ito?" sabi ng isang lalaki. " Yung mga pinatay ng Driver nila? " sabi muli ng isa pang lalaki. " Ikaw ang tiga pag-mana ng school na ito diba? Kaya mo bang imanage ang mapakalaking school na 'to" tanong ng isa pang lalaki. " Good morning everyone. I know most of you know what happened to my parents. And I know that all of you come from prestigious families because this school has high standards. The high standards also includes Respect. Please respect me. It's hard for me to lose them and I'm trying to move on. If your going to say a word like "Yung binaril?" like your not really caring, please do not speak. Mr. Cruz, please help these boys learn how to respect. Thank you. And Mr. Cruz where shall I sit?" makabuluhang sabi ni MM. " A-a-ah," nauutal si Mr. Cruz sa sinabi ni MM. Alam na alam nito ang standards ng school. At napakagaling mag english. " Alright Ms. Monteverde. Freya, you move in the back."utos niya sa isang maputi at magandang babae. Papatayo na ang babae ng magsalita si MM. " Oh Mr. Cruz, it's ok I'll just sit in the back. Pls. stay there. Freya right?" Inabot nito ang kamay at nakipag handshake. Dumadaan si MM papunta sa bakantang upuan sa likod ng classroom ng magasalita muli ito.

"Mr. Cruz, what is his name?" she asked. " Mr. Christian Octavio." sagot ng teacher. " Check his nails and the hair. Also his attire for today. If all of that requirements is not clear can you send him to the General Office. Because in our school right, we must have proper attire, proper haircut, and trimmed nails. My parents did not make this school just to have more money but they have a purpose. It is to make you, us students here in this school to have a bright future. So we can succeed. I don't know if the teacher told this but I'm sure these things must be told at the 3rd day of school."

"Grrrr... Ang yabang ng babaeng 'to ah." sabi ni Christian sa isipan niya. " Sorry Mr. Octavio but you need to go to the General Office to report. Wag ka nanamang tatakas!" Babala nito sa kanya.

-Christian Octavio. Galing din sa isang mayamang pamilya. Kaso he hates school. Kuminsan ay nakakalabas siya ng school grounds at nagliliwaliw. Mahilig mag cut ng classes pero ngayong dumating sa buhay niya si MM mababago kaya nito ito?

****
" Ms. Monteverde," pagkalingon ni MM, nakita niya ang babaeng muntik na niyang makapalit ng pwesto kanina. " Freya, why?" tanong niya rito. " Ang galing mo sa speech mo kanina. Natulala tuloy yung mga kabarkada ni Christian. Buti dumating ka rito." sabi niya ng may ngiti sa mga labi. " Bakit naman?" ipinagpatuloy nila ang pag-uusap papuntang cafeteria.

Freya: May katapat na kasi sila eh...

MM: What do you mean?

Freya: Mahilig mang-bully. And mahilig silang gumawa ng pranks.

MM: Eh bakit hindi mo isumbong sa teachers.

Freya: Kasi wala ng halaga. Pati teachers hnidi sila mapigilan.

MM: Discipline is also one of the standards of this school. Kung maraming beses na siyang gumagawa ng ganun. Kailangan niya ng punishment pati na kabarkada niya.

Freya: May ganun ba dito?

MM: Ayo, you don't know ah. Siguro di na nababanggit ng teacher pero simula bukas malalaman na ng lahat na meron ganito rito.(nahahawa na ata siya sa Tito Chard niya.

Freyz: Thank you talaga(Hugs her)

Then biglang na lang natigil si Freya at nasabi ang OMG. " Huh? Bakit?" " It's them." and nag twinkle ang eyes niya lalo na nang makita ang nasa gitna. 'Brandon' ang sabi ng bibig niya pero walang voice na lumalabas. In a flash nag-kumpulan ang mga babae. "Waaaaaah." At tili ang naririrnig sa buong paligid. " Sikat pala sa shool na 'to si DD." wika ni MM sa sarili. She is happy for him. She doesn't know why. Pag may nalalaman siyang may nakukuhang award ito, sobrang saya niya. Kahit hindi siya nito masyadong kinakausap.

Are We Just Friends?

Characters

May Marieliese "MM" Monteverde

Daniel "DD" Diaz

Freya Angeline Lopez

Brandon Rivera

Andrea Sue

Christian Octavio

Supporting Characters:

Marieta Diaz

Richard Diaz

Lenita Castro

Fred Castro

****

"Felice!" The voice of the man was heard all over the house.

" L-lu-lucas, O-our dau-ghter..." The woman said as she tried to stand on the far side corner of their bedroom.

" Wala kang puso Fred! Hayop ka! Pinagkatiwalaan ka namin!Walang hiya ka!!!" In every sentence every punch. Hindi siya tumitigil kahit mapatay niya pa ito.

"Felice! Wag ka munang sumuko. Chard! Ang ambulasya nasan na ba kasi?! Ang pulis! Tawagan mo na bilis!" Another woman said as she was trying to stop the blood na nanggagaling sa kaliwang bahagi ng kanyang tiyan. She was crying so hard.

"Hahahahahahahahahaahahahahahahahahahahahaha...." That laugh. That laugh was from the man who shot Felice. " You will never save her!" Hindi man lang niya iniinda ang sakit ng mga suntok sa kanya ni Lucas. "Mamamatay rin yang asawa mo dahil hindi lang isa ang tama niyan. Gusto mo samahan mo na rin siya!"

Another shot was heard. He used the gun that was hidden in his shoes. Lucas was shot in the heart."Lucas!!!" Then, police and ambulance came. But they were dead on arrival.

****

What happened next?

"Mommy!!! Daddy!!!" A teenage girl appeared crying so hard when she received a phone call that her parents died. "Mommy!!! Daddy!!! Tita Marie, what happened!" She can still see the traces of blood in her dress. "Tita, answer me! Where is mommy and daddy now?! Who killed them?! I'll kill him for what he done!!! " Marie was really in pain seeing MM crying that hard. Napakabilis ng pangyayari.

She and Richard, her husband, went to visit their long time best friends in the U.S. Well it was normal to them because they always visit them or vice versa.

- Richard and Marieta Diaz. They were the business partners and bestfriends of Lucas Walter Monteverde and Felice Smith Monteverde. They also own the RiMaDan Restaurant which has 25 branches in the Philippines and 5 in the U.S, Richie's Inn in California, RiMaDan Residences, A resort in Palawan and a big poultry farm in the Philippines.

- Lucas Walter Monteverde and Felice Smith Monteverde. Each of their family have powers. The Smiths first. Felice's father was Fil-Am and her mother was pure filipina. Her father owned the great Silver Pine Hotel and Casino in Las Vegas and the two very big Smith Hotel in the Philippines. Since Felice was the brighter than her brother and she was the favorite, the Silver Pine Hotel and Casino and 1 of the Smith Hotel was hers when their father died young. The Monteverdes now. The Monteverde has Verderica Subdivisions, Jade Academy, Montverde Jewelry and some house and lots. Since Lucas was only son he'll get all of this.

They parked their car. They heard a scream. They run towards the wide-opened door. Another scream was heard. "It's Felice." Marie confirmed. Then a shot of a gun. And another one. Their bedroom was located on the far east side of their house on the second floor. There is only 1 maid but their maid is on-leave right now. Even thought they are very rich, they tried to live a simple life. "Felice!" Lucas said. "Felisa!" Marie shouted. Felisa was her nickname for Marie. Marie saw her, blood surrounding her. Her white dress was stained with blood. It became red. Then Richard the fast guy, snatched the gun from Fred.

-Fred Castro. He was the husband of Lenita Castro. Right now their identities will be a secret.

Then it happened.

****

Back to reality.

"Mommy! Daddy!" MM cried as she saw them being pulled down 9 feet below the  ground. Marie and Richard was very sad. Marie hug MM. She can't stand seeing MM like that. She was like a daughter to her. She wanted to have a daughter pero dilikado ang pagbubuntis niya. Yun nga lang kay DD, sobrang hirap niya na   muntik na niyang ikamatay. There is also something she promised to Felice before she died.

"Mars, c-can y-you p-plea-se t-take c-ca-care o-of m-m-my d-d-daugh-ter ku-kyng sa-saka-ling m-mama-tay a-ako n-ngayon..."

"Felisa naman. Hush, hindi ka mamatay ngayon."

"B-bas-ta pro-promise me..."

"Felisa... Felisa... I promise... Felisa, open your eyes... Felisa!"
****

BILLIONAIRE COUPLE DIED, DRIVER AS SUSPECT

Lucas Walter Monteverde and wife, Felice Smith Monteverde, died this August 02. Driver, Fred Castro was the suspect. It was said that Castro, wanted to have revenge for the death of his father and mother when Don Ignacio Monteverde, Lucas' father, killed them. " Ignacio killed them. He must pay! But he died!!! Kaya ngayon anak nya ang magbabayad!!!" Castro stated. Richard Diaz said on the other hand, " Walang pinapatay si Don Ignacio dahil mabait siya. Nagmana kaya ang bestfriend(Lucas) ko kay Don Ignacio. Baka naman nagkakamali siya. Bakit pa nya kailangan patayin and kaibigan ko. Wala siya puso!" Felice Monteverde was shot twice, 1 in the back and 1 in the left kidney. Whnile Lucas Monteverde was shot once, in the heart. 

Now that the two of the most richest couple in the Philippines what will happen to their only daughter? How will she be able to handle their properties? Can the 17 year old May Marieliese Monteverde handle the Hotels, School, Subdivision, Jewelry outlets their family owned? Or will she fail and bring of of these down?

Yan ang laman ng mga balita ng namatay ang mga magulang niya ano na ang mangyayari sa kanya?
****

"Marieliese, are you done?" tanong sa kanya ng kanyang Tita Marie. "Tita, namimiss ko na sila Mommy and Daddy... Why do they have to die?" Why did he do that? Why did Tito Fred kill them? Why? We trusted him. Why would he kill them?!" napahagulgol ito sa sobrang sakit ng nararamdaman niya. " Hush... Em, hindi ko rin alam pero alam kong hindi ka niya mapapatay katulad ng ginawa niya sa mga magulang nyo. Namimiss ko rin ang Mommy mo. Siya kaya ang bestfriend ko simula nang magkakilala kami noon. Palagi niya akong tinutulungan. Mamimiss ko talaga siya..."

"Kailangan na natin i-pack ito. Dahil the next next day na ang byahe natin pauwi ng Pinas, Em." Her Tita said. "Ako na po tita bahala..."
" I'll help you hija."
"It's okay Tita. I can manage."
"You sure?"
" Of course Tita. Malakas yata to."


-May Marieliese "MM" Monteverde. 17 years old. Anak ng dalawa sa pinakamayamamang Pilipino sa Pilipinas. Even though mayaman sila, she lived a simple life in San Diego, California. With no maids and only 1 driver who was Fred Castro. Even with full of riches, she still dress simple. And most of the times, wear no make-up. She only wear them on social gatherings where she was invited in their hotel in Las Vegas. She hardly visits Philippines. But this time, maybe she'll be staying there for good.

****
"Weeeeeeeeeee" a 7 year old girl exclaimed while her dad was pushing her when she was in the swing. On the other side of the swing, another 7 year old boy was swinging and his dad was pushing him too. He was new in here she thought.

"Oh sweetie, I forgot to tell you earlier, I said that you are going to meet my best friend right?" her dad said. " Yes Daddy... Is the man over there your bestfriend? And is the little boy there is his son?" she said in her normal lazy voice when she always just woke up. This little girl was was very smart. "Yes, sweetie. You are correct. Meet your Tito Richard."She gave her best smile and said, " Nice to meet you Sir. I'm very glad to meet you. I'm May Marieliese. Mommy gave me that name. Its kinda tiring for me to say it because its kinda long so if its okay with you, you can call me MM. Because you might get tired saying it.(Giggles)"

"She is very sweet Lucas. And smart too. She is like my son." " We-" MM's dad said but before he finish MM interrupted. " What is his name?" " He is Daniel." Richard said. " You look lazy huh? Well anyways, Hi Daniel. I'm May Ma- ahm you heard it right? Just call me MM its tiring."

" Okay, hi..." the boy replied. " You are also shy but you look smart."

" Daniel... Lashy ( Laszy parang ganun... hehehe) boy of Dreamland." Sabi ni MM sa sarili niya. Naaalala niya ang unang lalaking kaibigan niya sa U.S dahil palaging babae ang kaibigan niya at ang mga lalaki ay di niya kasundo. " The laziest kid I known. I wonder what he looks like right now. I have seen him for the past 7 years."

****
" Goodbye muna America. Mommy, Daddy, I miss you..." sinasabi ni MM sa sarili habang nakatingin sa labas ng bintana ng eroplano.

" Emm, dear, tulog ka muna, it'll going to be a long trip." sabi ni Tita Marie niya.

" Sure ka bang okay ka lang na First Class lang tayo, hija? Bat hindi mo gamitin ang private plane natin?" tanong ng Tito Richard niya.

"It's okay tito. Maganda naman ang service ng Airlines na 'to. When we went to Europe, New York, Florida, And Hawaii ito ang sakay namin. Okay na sana Tito ang Business Class eh, First Class pa..." sagot ni MM.

"Hay nako.... Pero be ready pagbaba natin at paglabas dahil I'm sure alam na ng media na pauwi tayo ng Pilipinas." sabi ng Tita Marie niya.